evet Emile Zola bu kitabı 129 yıl önce yazmış. maden işçileri yaşadıkları sıkıntılardan,açlıktan ve almaları gereken yöğmiyelerin haksız sebeplerle kesilmesinden bıkarak greve gidiyorlar. bizde bu direniş boyunca yaşananları okuyoruz. kentsoylular güllük gülistanlık hayatlarına vurdumduymazlıkla devam ederken, acıları çekmek, açlıktan ölmek yine işçilere kalıyor. ve yine boyun eğmek. başka çareleri yok çünkü.. Maden işçilerinin çalışma koşullarını okudukça açlık ve sefaletle geçen hayatın, direnişle ve kaybelilen canlarla belleri dahada bükülen halkın acısı beni derinden üzdü.. Emile Zola umutla diyor ki: "ölümlere rağmen umut yükselecek.bu kar zavallı insanın ölümüne sebep olan burjuvalara şans getirmeyecek.birgün mutlaka cezalarını görecekler. Tanrı yoksa bie patronlardan intikam almamız için yeni bir Tanrı doğacak."
içimi sızlatan altılı çizili cümleler:
"....içimde ölene dek beni ısıtacak kömür var.."syf 9
"...aslında kürek mahkumlarına yaraşan bu işi bulduğuma bin şükrederek.. "syf 44
"..terin yedi kat dibinde, binlerce ton ağırlığındaki toprak atında, madenin o bunaltıcı havasında.."syf 46
"Papazlar o anlattıklarına kendileride inanmış olsa, daha az yiyip daha çok çalışarak yukarıda kendilerine daha iyi bir yer bulmaya uğraşırlardı.." syf 174
"..yoksulların varlıklılar için birbirleini öldürmesi ne iğrenç şeydi.."syf 433
"..Paris kaldırımlarından çok çok uzakta, kömür tozuna bulanmış bir ülkede meydana gelmiş, kısa zamanda unutulup gidecek sıradan bir olaydı nihayet. Yakında herşey unutulurdu..."syf 455
"Halk dediğin iyilik nedir bilmez, yarın sana da yuh çeker! deyişini anımsıyordu."syf 465
"..yapı kendiliğinden çökecek, bugün işçilere silah çeken askerler, yarın aynı silahlarla işverenleri tarayacaktı. Yüzlerce yıldır sürüp gelen boyun eğme alışkanlığı, şu anda bellerini büken sürü düzeni sarsılmış, haksızlığın daha çok süremeyeceği, iyileri kayıran Tanrı öldüyse, onun yerine yoksulların öcünü alacak yeni bir Tanrının geleceği inancı uyanmıştı içinde." syf 543
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder